می خندم...
ساده می گیرم...
ساده می گذرم...
بلند می خندم و با هر سازی می رقصم...
نــــــــــــــــــه اینکه دلخوشـــــــــــــــــــــــم!
نه اینکه شادم و از هفت دولت آزاد!
مدت طولانی شکستم,زمین خوردم,
سختی دیدم,گریه کردم و حالا...
برای"زنده ماندن" خودم را به "کوچه ی علی چپ"زده ام...!
روحم بزرگ نیست!دردم عمیق است...
می خندم که جای زخـــــــــــــــــــــم ها را نبینی...
سلام خیلی خیلی قشنگ بود
خوشحال میشم به وبلاگ منم سربزنید
سلام ممنون
نظر لطفتونه
باشه حتما یاسمین جان